Το Τορόντο (αγγλικά Toronto) είναι η μεγαλύτερη σε πληθυσμό πόλη του Καναδά και η πρωτεύουσα της επαρχίας του Οντάριο. Η πόλη είναι χτισμένη στην βόρεια όχθη της λίμνης Οντάριο. Ο Δήμος του Τορόντο έχει πληθυσμό 2.615.060 κατοίκους (στοιχεία απογραφής 2011), ενώ σην ευρύτερη μητροπολιτική περιοχή του Τορόντο κατοικούν 5.583.064 άτομα (απογραφή 2011). Το Τορόντο είναι το κεντρικό σημείο του «Χρυσού Πετάλου», της πιο πυκνοκατοικημένης περιοχής του Καναδά η οποία εκτείνεται από την Όσαβα ανατολικά έως τους καταρράκτες του Νιαγάρα δυτικά. Περίπου το ένα τέταρτο των Καναδών κατοικεί στην περιοχή του Χρυσού Πετάλου, και περίπου ένας στους έξι Καναδούς εργάζεται εντός των ορίων της πόλης του Τορόντο.

Το Τορόντο σήμερα είναι η οικονομική πρωτεύουσα του Καναδά και αποτελεί ένα από τα πλέον κοσμοπολίτικα αστικά κέντρα του κόσμου. Ο σημερινός Δήμος του Τορόντο δημιουργήθηκε το 1998 από την συγχώνευση πέντε περιφερειακών δήμων με την δημοτική αρχή του Μητροπολιτικού Τορόντο.

Η εξέλιξη της πόλης

Η ευρύτερη περιοχή του Τορόντο κατοικούνταν από αυτόχθονες Ινδιάνους πολύ πριν την άφιξη των πρώτων ευρωπαίων εποίκων. Το 1670, γάλλοι εξερευνητές χρησιμοποίησαν την ονομασία Ταραντώ (Taranteau) και αργότερα Ταροντό (Taronto) για την λίμνη Σίμκο (Simcoe Lake), που βρίσκεται βορείως από το σημερινό Τορόντο. Η προέλευση της λέξης είναι μάλλον ινδιάνικη, αλλά δεν είναι επιβεβαιωμένη.

Η πρώτη μόνιμη εγκατάσταση Ευρωπαίων στην περιοχή έγινε το 1750, όταν οι Γάλλοι δημιούργησαν το Σκουριασμένο Οχυρό (Fort Rouillé) για τις ανάγκες του εμπορίου γούνας. Στα χρόνια της Αμερικανικής Επανάστασης, πολλοί Βρετανοί έποικοι που παρέμειναν πιστοί στο αγγλικό στέμμα — οι λεγόμενοι «Υποστηρικτές της Ενωμένης Αυτοκρατορίας», ή στα αγγλ. United Empire Loyalists — εγκαταστάθηκαν στην περιοχή του Τορόντο και άλλαξαν την δημογραφική σύνθεση του τόπου.

Το 1793, η επαρχία του Κεμπέκ μοιράστηκε σε δύο τμήματα — Άνω και Κάτω Καναδάς — και το Τορόντο, που τότε λέγονταν Γιορκ (York), έγινε η πρωτεύουσα του Άνω Καναδά. Η πόλη μεγάλωνε σταθερά καθ’ όλον τον 19ο αιώνα με τον ερχομό νέων ευρωπαίων εποίκων. Κατά το δεύτερο μισό του 20ου αιώνα, το Τορόντο ξεπέρασε το Μόντρεαλ σε πληθυσμό, αλλά και στον τομέα της οικονομίας. Με την συνένωση μικρών δήμων, το 1954, δημιουργήθηκε ο Δήμος του Μητροπολιτικού Τορόντο. Το 1998, με την αναγκαστική συνένωση του Δήμου του Τορόντο με τους Δήμους του Γιορκ (York), του Ανατολικού Γιορκ (East York), του Βόρειου Γιορκ (North York), του Ετόμπικω (Etobicoke) και Σκάρμπορω (Scarborough), δημιουργήθηκε ο νέος μέγας Δήμος του Τορόντο.

Τα πιο πρόσφατα δημογραφικά στοιχεία (2001) δείχνουν ότι οι περισσότεροι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής του Τορόντο έλκουν την καταγωγή τους από την Βρετανία και την Ιρλανδία. Ωστόσο, ένα μεγάλο μέρος των Τοροντιανών δηλώνει καταγωγή κινεζική, ιταλική, ινδική, γαλλική, πορτογαλική, εβραϊκή, κ.λπ. Ένας στους δύο κατοίκους του Τορόντο είναι μετανάστης που έχει γεννηθεί εκτός Καναδά. Στατιστικές εκτιμήσεις δείχνουν ότι από το 2012 η πλειονότητα των Τοροντιανών θα ανήκει σε κάποια εμφανή μειονότητα (αγγλ. visible minority).

Η απογραφή του 2001 έδειξε ότι στην περιοχή του Τορόντο κατοικούν και 85.400 άτομα με ελληνική καταγωγή: 70.000 με αποκλειστικά ελληνική καταγωγή και 23.400 άτομα με εν μέρει ελληνική καταγωγή. Οι περισσότεροι έλληνες μετανάστες κατοικούν στην γειτονιά γύρω από την λεωφόρο Ντάνφορθ (Danforth Avenue). Στο Τορόντο έχει την έδρα του και η Ελληνορθόδοξη Μητρόπολη Καναδά.

Γεωγραφία και κλίμα

Τα καλοκαίρια στο Τορόντο είναι ζεστά και υγρά με θερμοκρασίες που φτάνουν έως και τους 32 °C, ενώ τον χειμώνα επικρατούν τα χιόνια με μέση θερμοκρασία κάτω από το 0 °C . Εντούτοις, το κλίμα του Τορόντο επηρεάζεται από τον υδάτινο όγκο της λίμνης Οντάριο και έτσι, σε σύγκριση με άλλες νότιες περιοχές του Καναδά, ο χειμώνας δεν είναι και τόσο βαρύς.

Αν και το Τορόντο συγκαταλέγεται ανάμεσα στις πιο καθαρές μεγαλουπόλεις του κόσμου, τα τελευταία χρόνια, η ατμόσφαιρά του έχει επιβαρυνθεί σημαντικά με ρύπους. Κατά το 2005, στην περιοχή παρουσιάστηκε νέφος αιθαλομίχλης επί 55 ημέρες. Η μόλυνση της ατμόσφαιρας του Τορόντο αποδίδεται στην μεγάλη αύξηση του πληθυσμού της πόλης από το 1980 και κατόπιν, καθώς και στην παρουσία μεγάλων ρυπογόνων βιομηχανιών στο Νότιο Οντάριο και στις κεντροδυτικές Ηνωμένες Πολιτείες.

share this: