Η Σεβίλλη (ισπανικά: Sevilla, προφέρεται “Σεβίγια”) είναι η καλλιτεχνική, πολιτιστική, και οικονομική πρωτεύουσα της νότιας Ισπανίας και η πρωτεύουσα της κοινότητας (comunidad) της Ανδαλουσίας. Ο πληθυσμός της πόλης ήταν 704.154 (εκτίμηση INE το 2005) ενώ ο πληθυσμός της αστικής περιοχής ήταν 1.317.098 αποτελώντας την τέταρτη μεγαλύτερη μητροπολιτική περιοχή της Ισπανίας.

Το πολεοδομικό της σχέδιο θυμίζει ρομβοειδές σχήμα κατά διεύθυνση Βορρά – Νότου, που φέρεται να αγκαλιάζεται δυτικά από τον ποταμό Γουαδαλκιβίρ, στην ανατολική όχθη του οποίου είναι κτισμένη. Δύο παράλληλες λεωφόροι χωρίζουν την πόλη σε τέσσερα τμήματα. Βόρεια είναι η γνωστή λεωφόρος “Λα Μακαρένα” και νότια αυτής οι δύο κεντρικές: η “Ελ Αρενάλ” (δυτικά) και η “Σάντα Κρουθ” (ανατολικά). Νότια αυτών εκτείνεται το μεγάλο Πάρκο Μαρία Λουίσα με το πανεπιστήμιο, που αποτελεί τον πνεύμονα της πόλης. Η απέναντι, δυτική όχθη επίοσης δεν στερείται πολλών και αξιόλογων σημείων τουριστικού ενδιαφέροντος, τα οποία ουσιαστικά αποτελούν τη νέα πόλη επί της νησίδας Ντε λα Καρτούχα (La Cartuja), δηλαδή “νήσος των Καρθουσιανών”. Το αεροδρόμιο βρίσκεται βορειοανατολικά, εκτός πόλης.

Ιστορία

Η αρχαία ελληνική πόλη Ίσπαλις κτίσθηκε στη Χώρα των Τουρδηνανών, σημερινή Ανδαλουσία, επί της αριστερής όχθης του ποταμού Βαΐτιου, σημερινού Γουανταλκιβίρ, 76 χλμ από τις εκβολές του. Κατά την ελληνική μυθολογία ιδρυτής της πόλης ήταν ο Ηρακλής και αργότερα κατακτήθηκε και επανιδρύθηκε από τους Φοίνικες. Ο Στράβων (ΙΙΙ, 131) την αποκαλεί Ίσπαλις επιφανής. Επί ρωμαϊκής αυτοκρατορίας ήταν πολύ ακμαιότατη και εμπορική πόλη και απέκτησε ρωμαϊκό υδραγωγείο. Γύρω στον 6^ο με 7^ο μ.Χ. αιώνα, οι μεγάλοι επίσκοποι έκαναν την Σεβίλλη κέντρο του ρωμαϊκού πολιτισμού ολόκληρης της Δύσης. Αργότερα, επί Βανδάλων και Γότθων, έγινε πρωτεύουσα της Νότιας Ισπανίας. Οι Άραβες την κατέλαβαν το 712 μ.Χ. και αραβοποίησαν το όνομά της σε Ισμπιλίγια, αργότερα όμως έγινε ανεξάρτητη. Οι Άραβες οχύρωσαν την πόλη κι άφησαν πολλά μνημεία που διασώζονται έως και σήμερα. Ο Φερδινάνδος Γ’ της Καστίλης την ανακατάκτησε το 1248 και ισπανοποίησε το όνομά της σε Σεβίγια . Η Σεβίλλη έγινε η πιο σημαντική εμπορική πόλη του βασιλείου του. Κατά το 15ο αιώνα, η Σεβίλλη ήταν ένα από τα κυριότερα κέντρα του εμπορίου της Γένοβας και της Φλωρεντίας.

share this: