Η Πράγα (τσέχικα: Praha), είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Τσεχίας. Χτισμένη στον ποταμό Μολδάβα (Vltava), στην κεντρική Βοημία, έχει 1,2 εκατομμύριο κατοίκους. Αποκαλείται επίσης «η χρυσή πόλη» και «μητέρα των πόλεων». Από το 1992, το ιστορικό κέντρο της Πράγας ανήκει στον κατάλογο μνημείων παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO.

Ιστορία

Η ευρύτερη περιοχή της Πράγας κατοικείται από την Παλαιολιθική Εποχή. Γύρω στο 200 π.Χ., Κέλτες εγκαταστάθηκαν σε μια περιοχή προς τα νότια ονόματι Ζάβιστ, αλλά αργότερα εκδιώχθηκαν ή αφομοιώθηκαν από γερμανικά φύλα. Από τον 4ο αιώνα κι έπειτα, η περιοχή βρισκόταν υπό την εξουσία των Σλάβων, αν και για μια περίοδο υποτάχτηκαν στους Αβάρους.

Σύμφωνα με το θρύλο, η Πράγα ιδρύθηκε από την Πριγκίπισσα Λιμπούσε και το σύζυγό της, Πρέμυσλ, ιδρυτή της ομώνυμης δυναστείας. Τον αρχικό πυρήνα της πόλης αποτελούσε ένα κάστρο σε ένα λόφο στη δεξιά όχθη του Μολδάβα, γνωστό ως Βίσεχραντ, που σημαίνει «υψηλό, ανώτερο κάστρο». Σύντομα, η πόλη έγινε η έδρα των Βασιλέων της Βοημίας, κάποιοι εκ των οποίων κυβέρνησαν αργότερα ως αυτοκράτορες της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, καθώς και σημαντικότατο εμπορικό κέντρο, το οποίο προσέλκυε εμπόρους από όλη την Ευρώπη. H πόλη έγινε επισκοπάτο το 973.

Ο βασιλιάς Βλαδισλάβος Β’ έχτισε το 1170 την πρώτη γέφυρα πάνω από το Μολδάβα, τη Γέφυρα της Ιουδήθ, αν και κατέρρευσε το 1342. Στα θεμέλιά της χτίστηκε αργότερα η Γέφυρα του Καρόλου. Το 1257, υπό τη βασιλεία του Ότακαρ Β’, δημιουργήθηκε η Μάλα Στράνα, συνοικία των Γερμανών, που είχαν το δικαίωμα απονομής δικαιοσύνης, σύμφωνα με τη νομοθεσία του Μαγδεβούργου. Η νέα συνοικία ήταν στην απέναντι όχθη από το Στάρε Μιέστο, την Παλαιά Πόλη.

Η πόλη άνθισε το 14ο αιώνα, κατά τη βασιλεία του Καρόλου του 4ου, ο οποίος διέταξε την κατασκευή του Νόβε Μιέστο, της Νέας Πόλης, δίπλα στην Παλαιά. Επίσης ανεγέρθηκε η Γέφυρα του Καρόλου, η οποία και συνέδεε τη νέα περιοχή με τη Μάλα Στράνα. Μνημεία της εποχής αυτής είναι και ο Καθεδρικός του Αγίου Βίτου μέσα στο κάστρο Χράντσανι, ο παλαιότερος γοτθικός καθεδρικός ναός στην κεντρική Ευρώπη, καθώς και το Πανεπιστήμιο Καρόλου, το παλαιότερο πανεπιστήμιο στην κεντρική Ευρώπη. Κατά τη βασιλεία του Βεντσεσλάβου Δ΄, ο Γιαν Χους, θεολόγος και λέκτορας Πανεπιστημίου, διεξήγαγε τις ομιλίες του στην Πράγα, κηρύσσοντας τις ιδέες του για τη μεταρρύθμιση της εκκλησίας. Έχοντας γίνει επικίνδυνος για πολιτικούς και θρησκευτικούς λόγους, ο Χους κάηκε στην πυρά το 1415.

Στους επόμενους δύο αιώνες, η Πράγα καθιερώθηκε ως εμπορικό κέντρο στην καρδιά της Ευρώπης. Το 1526, το Βασίλειο της Βοημίας παραχωρήθηκε στους Αψβούργους. Ευημερία γνώρισε η πόλη όσο ήταν στο θρόνο ο Αυτοκράτορας Ροδόλφος Β΄, εκλεγμένος βασιλιάς της Βοημίας το 1576. Ζούσε στο Κάστρο, όπου συγκέντρωνε στην αυλή του πλήθος από αστρολόγους, μάγους και άλλες παράξενες φυσιογνωμίες.

Στις 23 Μαΐου 1618, η περίφημη Εκπαραθύρωση της Πράγας προκάλεσε τον Τριακονταετή Πόλεμο, όταν οι προτεστάντες ηγέτες πέταξαν από το παράθυρο τους καθολικούς απεσταλμένους της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Με τη λήξη του πολέμου και τη Συνθήκη της Βεστφαλίας, ο βασιλιάς Φερδινάνδος μετέφερε την αυλή στη Βιέννη κι έτσι η Πράγα έπεσε σε παρακμή: ο πληθυσμός έφτασε τους 20.000 από 60.000 κατοίκους που ζούσαν εκεί πριν από τον πόλεμο. Το 1784, υπό τον Ιωσήφ το 2ο, οι τέσσερις δήμοι της Πράγας (Μάλα Στράνα, Νόβε Μιέστο, Στάρε Μιέστο, Χράντσανι) ενώθηκαν σε έναν. Μόλις το 1850 συμπεριλήφθηκε και η εβραϊκή συνοικία, το Γιόζεφοβ, που ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του. Η Βιομηχανική Επανάσταση επηρέασε σημαντικά την Πράγα. Το 1817, δημιουργήθηκε το προάστιο Κάρλιν, ενώ οι πρώτες σιδηροδρομικές γραμμές κατασκευάστηκαν το 1842.

Ο Α’ Παγκόσμιος Πόλεμος έληξε με την ήττα της Αυστροουγγαρίας και τη δημιουργία της Τσεχοσλοβακίας, με πρωτεύουσα την Πράγα. Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, κυριάρχησε απολυταρχικό καθεστώς. Το 1967, στο 4ο Συνέδριο Τσεχοσλοβάκων Συγγραφέων στην Πράγα, εκδηλώθηκε μια σφοδρή αντίθεση ενάντια στο καθεστώς. Με ηγέτη το νέο γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος, Αλεξάντερ Ντούμπτσεκ, ξεκίνησε η περίοδος του «σοσιαλισμού με ανθρώπινο πρόσωπο». Ήταν η «Άνοιξη της Πράγας», η οποία όμως προκάλεσε την αντίδραση της Σοβιετικής Ένωσης: τον Αύγουστο του 1968 στρατεύματα του Συμφώνου της Βαρσοβίαςκατέλαβαν την Τσεχοσλοβακία και την πρωτεύουσα καταπνίγοντας την εξέγερση.

Το 1989, μετά την πτώση του Τείχους του Βερολίνου και τη Βελούδινη Επανάσταση στους δρόμους της Πράγας, κατέρρευσε το κομμουνιστικό καθεστώς στην Τσεχοσλοβακία. Το 1993, η Πράγα έγινε η πρωτεύουσα της νεοσύστατης Τσεχίας.

Αξιοθέατα

Η Πράγα ήταν μια από τις λίγες ευρωπαϊκές πόλεις που έμειναν σχετικά άθικτες κατά τη διάρκεια των παγκόσμιων πολέμων. Υπάρχουν πολλά παλαιά κτήρια με όμορφες τοιχογραφίες. Περιέχει μια από πιο παλιές και ποικίλες συλλογές της αρχιτεκτονικής παγκοσμίως, από μπαρόκ, την αναγέννηση μέχρι αρ νουβώ και κυβισμό. Μερικά από τα πιο γνωστά αξιοθέατα είναι:

• Στάρε Μιέστο – Παλαιά Πόλη
• Νόβε Μιέστο – Νέα Πόλη
• Καθεδρικός του Αγίου Βίτου (St.Vitus)
• Γέφυρα του Καρόλου
• Αστρονομικό Ρολόι
• Εθνικό Μουσείο
• Χράντσανι – Κάστρο της Πράγας
• Γιόζεφοβ – Εβραϊκή συνοικία
• Βίσεχραντ
• Μουσείο Μούχα
• Μουσείο Κομμουνισμού
• Μουσείο Τσέχικου Κυβισμού, στεγασμένο στο Σπίτι της Μαύρης Μαντόνας
• Εθνική Τεχνική Βιβλιοθήκη
• Πύργος της τηλεόρασης Žižkov
• Μνημείο Γιαν Χους
• Οικία – Μουσείο Κάφκα
• Τα Καφέ: Καφέ Σλάβια, Καφέ Εβρόπα, Καφέ Ιμπέριαλ, Καφέ Λουβρ

Άλλα αξιοθέατα είναι η Βιβλιοθήκη του Stahov (η μεγαλύτερη μοναστική βιβλιοθήκη στη χώρα), η Loreta (ένας μπαρόκ τόπος προσκυνήματος ο οποίος ιδρύθηκε από την Benigna Kate ina Lobkowicz το 1626), η Μάλα Στράνα (μια παραδοσιακή συνοικία γύρω από τους πρόποδες του Κάστρου της Πράγας), το Κτίριο που χορεύει στη Νέα Πόλη (γνωστό επίσης και ως Fred & Ginger, προσομοιώνει την κίνηση, διατηρώντας παράλληλα τη λειτουργικότητά του) και το Δημαρχείο της Παλαιάς Πόλης.

Αξιοθέατα εκτός πόλης

• Κάστρο Κάρλστεϊν
• Κάστρο Κονόπιστε
• Τσέσκι Κρούμλοβ

share this: