Venice (/ˈvɛnɪs/ VEN-iss; Italian: Venezia, Venetian: Venesia, [veˈnɛsja]) is a city in northeastern Italy and the capital of the Veneto region. It is situated across a group of 118 small islands that are separated by canals and linked by bridges, of which there are 400. The islands are located in the shallow Venetian Lagoon, an enclosed bay that lies between the mouths of the Po and the Piave Rivers. Parts of Venice are renowned for the beauty of their settings, their architecture, and artwork. The lagoon and a part of the city are listed as a World Heritage Site.

In 2014, 264,579 people resided in Comune di Venezia, of whom around 55,000 live in the historic city of Venice (Centro storico). Together with Padua and Treviso, the city is included in the Padua-Treviso-Venice Metropolitan Area (PATREVE), with a total population of 2.6 million. PATREVE is only a statistical metropolitan area.

The name is derived from the ancient Veneti people who inhabited the region by the 10th century BCE.The city was historically the capital of the Republic of Venice. Venice has been known as the “La Dominante,” “Serenissima,” “Queen of the Adriatic,” “City of Water,” “City of Masks,” “City of Bridges,” “The Floating City,” and “City of Canals.”

The Republic of Venice was a major financial and maritime power during the Middle Ages and Renaissance, and a staging area for the Crusadesand the Battle of Lepanto, as well as a very important center of commerce (especially silk, grain, and spice) and art in the 13th century up to the end of the 17th century. The City State of Venice is considered to have been the first real international financial center which gradually emerged from the 9th century to its peak in the 14th century. This made Venice a wealthy city throughout most of its history.

It is also known for its several important artistic movements, especially the Renaissance period. After the Napoleonic Wars and the Congress of Vienna, the Republic was annexed by the Austrian Empire, until it became part of the Kingdom of Italy in 1866, following a referendum held as a result of the Third Italian War of Independence. Venice has played an important role in the history of symphonic and operatic music, and it is the birthplace of Antonio Vivaldi. Venice has been ranked the most beautiful city in the world as of 2016.The city is facing some major challenges, however, including financial difficulties, erosion, pollution, subsidence, an excessive number of tourists in peak periods and problems caused by oversized cruise ships sailing close to the banks of the historical city.

Geography

The whole pensolon (municipality) is divided into 6 boroughs. One of these (the historic city) is divided into six areas called sestieri: Cannaregio, San Polo, Dorsoduro (including the isla Giudecca and Sacca Fisola), Santa Croce, San Marco (including San Giorgio Maggiore) and Castello (including San Pietro di Castello and Sant’Elena). Each sestiere was administered by a procurator and his staff. Now, each sestiere is a statistical and historical area without any degree of autonomy. The six fingers or phalanges of the ferro on the bow of a gondolarepresent the six sestieri.

The sestieri are divided into parishes – initially 70 in 1033, but reduced under Napoleon and now numbering just 38. These parishes predate the sestieri, which were created in about 1170. Each parish exhibited unique characteristics but also belonged to an integrated network. The community chose its own patron saint, staged its own festivals, congregated around its own market center, constructed its own bell towers and developed its own customs.

Other islands of the Venetian Lagoon do not form part of any of the sestieri, having historically enjoyed a considerable degree of autonomy.

Each sestiere has its own house numbering system. Each house has a unique number in the district, from one to several thousand, generally numbered from one corner of the area to another, but not usually in a readily understandable manner.

Tourism

Venice is an important tourist destination for its celebrated art and architecture. The city gets up to 60,000 tourists per day (2017 estimate). Estimates as to the annual number of tourists vary from 22 million to 30 million.This creates overcrowding and environmental problems in its canal ecosystem. By 2017, UNESCO was considering the addition of Venice to its “In-Danger” list which includes historical ruins in war-torn countries. To reduce the number of visitors that are causing irreversible changes in Venice, the agency supports limiting the number of cruise ships  as well as creating a full strategy for a more sustainable tourism.

Tourism has been a major sector of Venetian industry since the 18th century, when it was a major center for the Grand Tour, with its beautiful cityscape, uniqueness, and rich musical and artistic cultural heritage. In the 19th century, it became a fashionable centre for the “rich and famous”, often staying or dining at luxury establishments such as the Danieli Hotel and the Caffè Florian. It continued being a fashionable city in vogue right into the early 20th century. In the 1980s, the Carnival of Venice was revived and the city has become a major centre of international conferences and festivals, such as the prestigious Venice Biennale and the Venice Film Festival, which attract visitors from all over the world for their theatrical, cultural, cinematic, artistic, and musical productions.

Today, there are numerous attractions in Venice, such as St Mark’s Basilica, the Doge’s Palace, the Grand Canal, and the Piazza San Marco. The Lido di Venezia is also a popular international luxury destination, attracting thousands of actors, critics, celebrities, and mainly people in the cinematic industry. The city also relies heavily on the cruise business. The Cruise Venice Committee has estimated that cruise ship passengers spend more than 150 million euros (US $193 million) annually in the city according to a 2015 report. Other reports, however, point out that such day trippers spend relatively little in the few hours of their visits to the city.

Venice is regarded by some as a tourist trap, and by others as a “living museum”.Unlike most other places in Western Europe, and the world, Venice has become widely known for its element of elegant decay. The competition for foreigners to buy homes in Venice has made prices rise so high that numerous inhabitants are forced to move to more affordable areas of Veneto and Italy, the most notable being Mestre.

Τουρισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Πλατεία του Αγίου Μάρκου και το Παλάτι των Δόγηδων.

Η Βενετία είναι μία ρομαντική, τουριστική πόλη, απαράλλακτη στο χρόνο. Είναι ένας από τους σημαντικότερους τουριστικούς προορισμούς στον κόσμο για τις φημισμένες της τέχνες και αρχιτεκτονική.^[41] Η πόλη δέχεται έναν μέσο όρο 50.000 τουριστών την ημέρα (εκτίμηση 2007)^[42]. Θεωρείται ως μία από τις ομορφότερες πόλεις στον κόσμο. Καταφέρνει να επιζεί παρά το γεγονός ότι είναι χτισμένη σε μία σειρά από λασπώδεις όχθες ανάμεσα στα παλιρροϊκά νερά της Αδριατικής και συχνά πλημμυρίζει. Κάποτε ήταν μία πανισχυρη εμπορική και ναυτική δύναμη στη Μεσόγειο αλλά σήμερα έχει αποκτήσει διαφορετικό χαρακτήρα. Τα παλάτσι της έχουν γίνει καταστήματα, ξενοδοχεία και διαμερίσματα, οι αποθήκες της έχουν μετατραπεί σε μουσεία και οι μονές της σε κέντρα αποκατάστασης έργων τέχνης. Ωστόσο, λίγα οικοδομήματα έχουν αλλάξει τα τελευταία 200 χρόνια. Ένας προπολεμικός οδηγός της πόλης είναι το ίδιο χρήσιμος σήμερα όσο και την εποχή που εκδόθηκε, πράγμα σπάνιο για μια περιοχή της ηπείρου που σημαδεύτηκε από τους βομβαρδισμούς του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και τη μεταπολεμική ανάπτυξη. Περισσότεροι από 12.000.000 άνθρωποι το χρόνο επισκέπτονται την πόλη, που οι δρόμοι της είναι γεμάτοι νερό και όπου το παρελθόν είναι πιο εμφανές από το παρόν.

Γόνδολα και γονδολιέρης στο Μεγάλο Κανάλι.

Ο τουρισμός αποτελεί μείζονα τομέα της οικονομίας της Βενετίας από το 18ο αιώνα, οπότε ήταν μείζον κέντρο του Γκραντ Τουρ, με το όμορφο τοπίο της, τη μοναδικότητα και την πλούσια μουσική και καλλιτεχνική πολιτιστική κληρονομιά. Το 19ο αιώνα, έγινε μοδάτο κέντρο για τους πλούσιους και διάσημους, που συχνά διέμεναν ή δειπνούσαν σε πολυτελή μέρη, όπως το Ξενοδοχείο Ντανιέλι και το Καφέ Φλοριάν. Εξακολούθησε να είναι μοδάτη πόλη του συρμού μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα.^[41] Τη δεκαετία του 1980, αναβίωσε το Καρναβάλι της Βενετίας και η πόλη έχει γίνει μέγα κέντρο διεθνών συνεδρίων και φεστιβάλ, όπως η αναγνωρισμένου κύρους Μπιενάλε της Βενετίας και το Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βενετίας, που προσελκύουν επισκέπτες από όλο τον κόσμο για τις θεατρικές, πολιτιστικές, κινηματογραφικές, καλλιτεχνικές και μουσικές παραγωγές τους.^[41]

Σήμερα υπάρχουν πολλά αξιοθέατα στη Βενετία, όπως η Βασιλική του Αγίου Μάρκου, το Μεγάλο Κανάλι, και η Πλατεία του Αγίου Μάρκου. Το Λίντοτης Βενετίας είναι επίσης ένας δημοφιλής διεθνής πολυτελής προορισμός που προσελκύει χιλιάδες ηθοποιούς, κριτικούς, επώνυμους και κυρίως ανθρώπους της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Η πόλη βασίζεται επίσης πολύ στην επιχείρηση της κρουαζιέρας.^[41]

Εντούτοις, η δημοφιλία της Βενετίας ως μείζονος παγκόσμιου τουριστικού προορισμού έχει προκαλέσει πολλά προβλήματα, μεταξύ αυτών το γεγονός ότι η πόλη μπορεί να είναι κατάμεστη μερικές φορές το χρόνο. Από όλους θεωρείται τουριστική παγίδα και από άλλους “ζωντανό μουσείο”.^[41] Σε αντίθεση με τα περισσότερα άλλα μέρη στη Δυτική Ευρώπη και τον κόσμο, η Βενετία έχει γίνει ευρέως γνωστή για το στοιχείο της της “γοητευτικής παρακμής”. Πολλά από τα διαμερίσματα της πόλης ανήκουν σε πλούσιους ξένους που τα χρησιμοποιούν για δύο ή τρεις εβδομάδες το χρόνο. Ο ανταγωνισμός των ξένων να αγοράσουν σπίτια στη Βενετία έχει κάνει τις τιμές τόσο υψηλές ώστε πολλοί κάτοικοι αναγκάζονται να μετακομίσουν σε πιο προσιτές περιοχές του Βένετο και της Ιταλίας, κυρίως το Μέστρε.

share this: